شهید عشق

شاعری از شهر تبریز است ،  نامش شهریارنور خورشید سحرخیز است ،  نامش شهریار چشمهایش مانده بر در ، تا رسد دلبر ز راهاز شراب عشق لبریز است نامش شهریار دفترش باز است و شبها می نویسد شعر تر شعرهای او دل انگیز است نامش شهریار اشک جاری می شود بر دفترش از هجر یارگریه های او غم انگیز است نامش شهریار آنکه شعری ناب دارد از ارادت بر علیگوهری از خاک زرخیز است نامش شهریار#مهدی_سیدحسینی ۷ / ۱۲ / ۱۴۰۰ شهید عشق...

با خر اگر خندان بیایی در خیابان دیگر نمی بینی مرا با چشم گریاندامان عالم پر شده از صلح و با جنگاز کودکان دیگر نمی گیرد کسی جانسیل خوشی جاری شده بر قلبم امسالاز بس تناول کرده ام مرغ و فسنجان روزی که با سانتافه فکر کار بودمرفتم گرفتم نان شب با نرخ ارزان مردم لباس نو به تن پوشیده بودندهیچ آدمی عریان ندیدم در خیابان با وام قرض الپس نده از بانک مسکنکاشانه ای دارم مجلّل در لواسانحالا که فرزندم سر و سامان گرفتهتا زنده ام دارم به کار شیخ ، ایماندر حیرتم با این اراجیفی که گفتممهمان نمی آید چرا دیگر به تهراناین دلخوشی ها را اگر از ما بگیرندسر می گذارم پابرهنه بر بیابان#مهدی_سیدحسینی ۲۰ / ۱۲ / ۱۴۰۰ شهید عشق...

اف بر زمانه ای که کسی فکر یار نیستقلبی به یاد حضرت پروردگار نیست دارو گران و درد ، فراوان و جای عشقدر سفره غیر نان و پنیر و خیار نیستآمد بهار پر گل و رفت از دلم امیدبابا خر مراد خودش را سوار نیستدولت برای خلق غزل وام می دهددرد و دریغ ! ضامن با اعتبار نیست بابا بدون رشوه گرفت از خزانه وامدر خاک پاک مرده خوران رشوه خوار نیستفکری به حال مردم بی سرپناه کناینجا کسی مزاحم سرمایه دار نیست دیوار سست خانه ی خان می شود خراب بنیان ظلم و کاخ ستم ماندگار نیست#مهدی_سیدحسینی ۱ / ۲ / ۱۴۰۱ شهید عشق...